از هر انسانی نخستین ترم...!

وقتی که برای کشف آتش

آغوشت را نشانم میدهی...!

.

.

.

یه غمی هست که بچه های آخر بیشتر درکش میکنن...

کم و کمتر شدن آدم های سر سفره!

.

.

.

یه رابطه هایی مثل ریگ توی کفش میمونه...

اولش سعی میکنی قلش بدی ته کفشت و باهاش کنار بیای;

ولی آخرش مجبوری بندازیش بیرون!!!

.

.

.

بقیه مطالب را در پیج ما در فیس بوک ببینید...

www.facebook.com/bi.mozu